We leven nog hoor ;) En alles gaat prima...

Heey allemaal,
Het is al weer bijna een maand geleden dat we onze laatste blog geschreven hadden. Mensen vroegen zich af of we nog leefde of dat we niet op een onbewoond eiland gestrand waren. Nou alles gaat prima hoor. Het enige probleem wat we echt gehad hebben is dat onze laptop opeens gecrashed is. Dat is dus ook de reden dat we even niks van ons hebben laten horen. Inmiddels hebben we weer een nieuwe laptop en kunnen we jullie weer op de hoogte houden van onze avonturen. Op dit moment zitten we in Jakarta en hebben al weer een hoop meegemaakt.
Veel leesplezier.

De eerste zes dagen dat we terug kwamen uit Sumatra hebben we nog in Kuala Lumpur doorgebracht. Dit was niet helemaal volgens plan maar door een rekenfoutje van ons hebben we 2 dagen “verspilt”. We hadden onze vlucht naar Indonesie en vanuit Indonesie geboekt met het idee dat we daar 30 dagen zouden doorbrengen. Omdat je bij aankomst in Indonesie ook een visa krijgt zou dit ook mooi uitkomen. Maar, je raad het al, we zijn daar 31 dagen. Omdat je je visa niet kan verlengen daar, moesten we dus vooraf een 60 dagen visa regelen bij de ambassade in Kuala Lumpur. Dus wij op een zekere middag die kant op gegaan en na 10 min. Met de metro en een half uur lopen kwamen we daar. Uiteraard was het gesloten, maar na 3 kwartier zouden we naar binnen kunnen. Althans als we de goede kleren aan gehad zouden hebben. Een bord gaf aan dat je niet op slippers en in korte broek daar naar binnen mocht. Wij weer terug naar ons hostel om vervolgens weer terug naar de ambassade te gaan. Toen we eenmaal binnen waren, op onze schoenen en in een lange broek, kregen we te horen dat het alleen in de ochtend aangevraagd kon worden en dan ’s midddags weer opgehaald. Een beetje gefrusteerd gingen we weer terug en hebben het uiteindelijk de volgende dag geregeld. Omdat deze dagen zo gebroken waren hebben we de rest van de tijd in de grote warenhuizen doorgebracht en hebben ook nog twee bezoekjes aan de bioscoop gedaan.  Verder hebben we nog een bezoekje aan de “Batu cave” gedaan. Dit is een grote grot boven aan een grote trap met een groot gouden hindoestaans figuur ervoor. Niet heel erg interessant vonden wij. De grot was wel erg mooi maar er is allerlei beton ingelegd enzo wat het plaatje er niet beter op maakt. De laatste dag in Kuala Lumpur zijn we weer naar dat kerkje geweest waar we voor Sumatra ook geweest waren, waarna we de bus richting Melaka namen.  Melaka is ten tijde van de VOC een belangrijke havenstadje geweest en nu is er nog veel te zien uit tijd van de Nederlandse overheersing. Zo staat er nog een stadhuis waar nu verschillende musea in zitten en een kerk uit die tijd. Nadat we een gezellig hostel hadden gevonden gingen we naar de avond markt. Op weg daar naartoe kwamen langs vele leuke koloniale gebouwen en waren de lokale mensen allemaal bijzonder aardig. De markt en de winkelstraat was ook erg leuk, het eten was lekker en er was ook nog Chinese karaoke, dus onze dag kon niet meer stuk.;) Melaka is echt een leuk stadje. De dagen daarop zijn we nog lekker wezen rondslenteren en bij de verschillende malls wezen kijken. ’s Avonds brachten we in ons hostel door waar we gezellig hebben zitten kaarten en kletsen met wat andere gasten wat soms tot diep in de nacht door ging. De tweede dag is daar ons laptopje dus uiteindelijk stuk gegaan waardoor het zolang heeft geduurd voordat er weer een blog op de site kwam. Na onze tijd daar zijn we doorgegaan naar Singapore, waar we 3 dagen zouden blijven. Wat jullie waarschijnlijk niet is opgevallen, is dat onze camera al sinds ons bezoek aan de panda’s in China stuk was. Er was, bleek later, iets stuk in de lens waardoor we de hele tijd problemen met de belichten en de kleur hebben gehad. Gelukkig hebben we al de tijd nog met instellingen kunnen spelen om nog een paar mooie plaatjes te schieten, maar het werkte niet hoe het hoorde. De eerste dag in Singapore zijn we dan eindelijk naar een service punt geweest waar ze gelukkig al snel wisten wat het was en waar we de volgende dag onze camera, met nieuwe lensunit, weer op konden halen. Het service punt van HP (voor onze laptop) zat daar ook in de buurt. Daar vertelde ze ons dat het moederbord stuk was en dat we net 2 maanden buiten de garantie periode kwamen, dus helaas. ’s Avonds hadden we een goedkoop plekje gevonden om te eten dichtbij ons hostel en het was nog lekker ook. De volgende dag gingen we weer terug naar Panasonic om de camera op te halen. Omdat er wat problemen waren omtrent de garantie hebben we daar 2 uur gezeten, maar uiteindelijk kregen we het dan zo goed als nieuw mee. ’s Middags zijn we nog even door Chinatown en de rest van het centrum heengelopen. Vergeleken met de rest van Azie is Singapore een super schone en westerse stad. Die werd nog eens bevestigd toen we aan het eind van de middag opeens toeschouwers waren bij een rugby wedstrijd tussen een Engelse en Australisch team. Lekker daar op het gras gezeten en genoten van het zonnetje.  De volgende ochtend was er een dienst in “The New Creation Church” waar Joseph Prince spreekt. We hebben daar echt weer een goede tijd gehad. Toen we de kerk uit stapten stonden er weer duizenden mensen te wachten voor de volgende dienst en zo zijn er 4 kerkdiensten op zondag, echt gaaf! Ik heb een soort reislogboekje meegenomen op reis om waarin ik van ieder land probeer een stempel, postzegel, sticker of iets anders in te krijgen. Toen we bij een stempelmakerijtje naar binnen liepen om voor een stempel te vragen stond daar echt een lief vrouwtje die de hele winkel binnenste buiten keerde om een goede stempel te zoeken. Zo leuk om op die manier een beetje met lokale mensen in contact te komen. Nadat we daar nog even wat gekletst hadden, gingen we, op aanraden van haar, naar “Little India” lopen. Dit gebied deed echt haar naam eer aan want het zat er echt vol met indiase mensen overal op straat met ondergeverfde koe en al. Na nog even bij een backpackers cafetje gezeten te hebben zijn we weer terug gegaan naar ons hostel waarvandaan we de volgende ochtend alweer naar het vliegveld gingen.
De vlucht ging deze keer naar Java en wel Jakarta. In Jakarta zouden we op bezoek gaan bij vrienden van de Lakemannetjes en Elke (Zusje van Suus) kwam ons daar ook voor 2 weken opzoeken.  Echt een punt in de reis waar we echt naar uitgekeken hadden. Op het vliegveld van Jakarta werden we al opgewacht door Guus (vader van het gezin). Na drie kwartiertjes rijden kwamen we dan bij hun huis aan waar Joey (zoon) ons verwelkomde. De volgende dag kwam Elke alweer aan en gingen we haar van het vliegveld halen. Aangezien zij net een vlucht van 15 uur achter de rug had en 6 uur tijdsverschil moest overbruggen hebben we het de rest van de dag nog lekker rustig aangedaan en zijn we ’s avonds nog eventjes naar de bios geweest. Elke had allemaal lekkere dingetjes mee gekregen van NL zo hadden we sinds lange tijd weer lekker drop en borstplaat, heerlijk. En ze was niet alleen gekomen want ze had het maatje van Marsis mee genomen. Artis de Partis (Partis) en Marsis waren natuurlijk erg blij om elkaar ook na zo’n lange tijd te zien. De volgende dag zijn Suus, Elke en ik naar het havengebied van Jakarta geweest waar we een museum hadden bezocht waar veel info was over de Nederlandse tijd in Indonesië en werden we door een aardige man die Nederlands sprak rondgeleid. Toen ik met Suus reisde werd er al regelmatig gevraagd of er een foto gemaakt mocht worden, moet je na gaan als ik met 2 van die meiden op stap ben. Na een fotoshoot in het museum brak er een enorme regenbui los waardoor we genoodzaakt waren om een half uurtje daar te blijven. Na het cultureel bezoekje gingen we met de trein naar een ander gedeelte van de stad om wat te eten. Zelfs voor ons als “doorgewinterde” reizigers was dit echt een ervaring. Overvolle trein met open deuren, mensen op het dak en de ene na de andere bedelaar die langs komt. Tevens reden we eerst een stuk langs de sloppewijken waardoor je echt het contrast tussen arm en rijk in de stad ziet. Na wat gegeten te hebben gingen we weer terug naar huis waar die avond ook Hamy (vrouw des huizes) arriveerde. Het was echt zo lekker om daar te zijn. Buiten dat we eigenlijk van alle gemakken voorzien waren, was het erg gezellig bij hen en konden we echt heel lekker tot rust komen. ’s Avonds lekker op de bank hangen en kletsen, iets wat we echt wel een beetje gemist hadden. De dagen erop hebben we een nieuw laptopje gehaald en zijn nog een beetje wezen shoppen in 1 van de vele warenhuizen aldaar. Een hele populaire hobby/sport in Azië is karaoke en ingeburgerd als ze zijn, hadden zij een eigen karaokeset thuis. Op een zekere avond lagen de microfoons klaar en moesten wij er ook aan geloven.  De ene na de andere klassieker kwam voorbij en we hebben enorm gelachen.
Omdat we Elke ook nog een beetje wilde laten meemaken wat wij nou meemaken hebben we besloten om naar Bali over land te reizen en vervolgens weer terug te vliegen naar Jakarta. Zo vertrokken we zaterdag avond om 8 uur met de trein opweg naar Yogyakarta (Jogja) waar we ’s nachts op 3.15uur aankwamen:D Op het station stond alweer een mannetje ons op te wachten die ons naar een hotelletje bracht. In de buurt van Jogja zijn eigenlijk de twee mooiste culturele bouwwerken te zien van Java. De ene is de Borobudur en de ander de Prambanan tempels. Om 5 uur vertrokken we met een busje naar de Borobudur...... Er waren helaas enorm veel toeristen en groepen schoolkinderen, maar evengoed was het erg mooi. Hier konden Suus en Elke geen 10 meter lopen zonder op de foto gevraagd te worden. Toen we het allemaal gezien hadden en de fotoshoots gehad hadden gingen we weer terug naar het busje die ons vervolgens naar de Prambanan tempels bracht. Ik vond dat ze erg veel weg hadden van de Angkor tempels in Cambodja maar dan in mindere mate. Evengoed was het erg mooi om te zien. Ook daar waren we nog geen 10 minuten binnen voordat de eerste mensen op ons af kwamen voor foto’s of voor het oefenen van hun Engels. Uiteindelijk waren er drie studenten Engels die de hele tijd met ons mee gingen lopen. Zo konden wij ze een beetje helpen met hun Engels en konden zijn onze gids zijn. Het was best gezellig en indrukwekkend om al die bouwwerken te zien en veel over de Indonesische cultuur te horen. Na een paar uur waren we echt uitgeput en gingen we terug naar het hotel waar we even een paar uurtjes gingen bij slapen. In de avond gingen naar een avondmarkt wat tevens een soort kermis was. Na wat gegeten te hebben, konden Suus en Elke de verleiding niet weerstaan om eventjes in de reuzenrad te gaan. Aangezien het er uitzag of de attracties 60jaar geleden in NL hadden kunnen staan waarvan sommige met de hand aangedraaid werden, offerde ik me wel op om de foto’s te maken. Toen ik de meiden rond zag gaan in dat ding vond ik dat ik een goede keuze gemaakt had, dat ding ging hard. Nog eventjes het ultieme kermisvoer (suikerspin) genomen waarna we weer terug gingen naar ons hotel. De volgende ochtend stond om 7.30 het minibusje al weer klaar om ons in 10uur naar Bromo te brengen in het oosten van Java. Tijdens deze rit kreeg Elke ook te maken met de Aziatische rijstijl, en genieten dat deed ze.. Onze chauffeur had er zin in en deed weer de meest onmogelijke inhaalstunts. In Bromo aangekomen zaten we in een heel leuk hotelletje met uitzicht over een vallei met hier en daar een huisje in de verte, erg mooie locatie. Na even wat gegeten te hebben doken we snel ons bed in, want de wekker ging de volgende ochtend om 3 uur. Ja je leest het goed, 3 uur gingen we ons bed uit. Niet zomaar natuurlijk, bij Bromo is een uitzichtpunt waarvan gezegd wordt dat het een van de mooiste zons opgangen heeft, met uitzicht over 2 vulkanen waarvan er nog 2 actief zijn. Na een uurtje kwamen we dan in het pikke donker met de jeep boven aan de berg waar het erg koud was. Toen na een half uur klappertanden de zon eindelijk op kwam was het inderdaad echt een plaatje. Bekijk de foto’s en geniet. Vervolgens reden we weer naar beneden om een van de vulkanen op te klimmen, waarvandaan we in de rokende krater konden kijken.  Mooi begin van een dag die nog heel lang zou gaan duren. De bedoeling was dat we na het bezoekje aan de vulkanen met de bus en veerboot naar Denpasar (Bali) zouden gaan waar we rond een uur of 6 in de avond aan zouden komen. Voor een heel eind klopte dit ook, behalve het feit dat we om 1 uur ’s nachts daar aankwamen en vervolgens nog op zoek mochten gaan naar een slaap plek. Veel was dicht en wat open was, was duur. Inmiddels waren we ook alweer 22 uur wakker dus we wilde graag ons bedje in en we strandde uiteindelijk in een veel te duur hotel dat het ook echt niet waard was. :S maar goed, hoort erbij... Volgende ochtend wilde we naar Ubud gaan, een klein stadje in het midden van Bali. Daar heenkomen was nog een stuk lastiger dan we dachten. Al het openbaar vervoer van Bali is zo’n beetje corrupt. Achterlijk hoge prijzen worden gevraagd en er wordt allerlei foute informatie gegeven. Uiteindelijk stapte we dan in een busje, wat zich voor deed als lokale bus, die ons meer geld vroegen omdat ze de rest van de dag nog geen klanten hadden gehad en die ons ook nog eventjes een paar km buiten het centrum wilde afzetten. Heel irritant. Gelukkig had ik een beetje op de kaart gekeken en wist ik dat we nog lang niet in het centrum waren en zei tegen hem dat hij door moest rijden. Uiteraard wilde hij weer meer geld hebben wat we uiteindelijk uiteraard niet betaald hebben. Toen we uiteindelijk wel op de goede plek aangekomen waren hadden we al snel echt een supermooi plekje gevonden op te slapen. Alles was met allerlei houtsnijwerk aangekleed, ruime kamer en een heerlijk zwembad voor de deur, wat wil je nog meer. Nadat we een kopje thee van het hostel hadden gekregen gingen we het stadje een beetje verkennen en wat eten bij een heel gezellig en natuurlijk goedkoop restaurantje. Ubud is echt een gezellig stadje met allerlei kleine winkeltjes en restaurantjes. De volgende dag gingen we lekker sportief doen en hebben fietsen gehuurd. We hadden een mtb en dat was maar goed ook want de eerste 3km gingen alleen maar bergopwaarts. De hitte erbij maakte het er ook niet echt prettiger op, maar de omgeving waar we doorheen fietsten was echt mooi. Zo kwamen we langs rijstvelden, hindoe tempels, kleine boerderijtjes en een dorpje waar opeens allemaal witte vogels zaten. Ze zaten aan de kant van de weg en in de bomen waarvanuit ze flink naar beneden poepten en waar wij vervolgens onderdoor moesten fietsen. Suus en Elke zijn hierbij allebei geraakt. :D ’s middags hebben we weer lekker afkoeling gezocht in ons eigen zwembad waarna Suus en Elke gingen shoppen. Nadat we ’s avonds we bij het zelfde restaurantje hadden gegeten gingen we ergens anders nog eventjes wat drinken. Toen ik daarna nog eventje wat Rupiahs uit de ATM wilde halen werd mijn pasje ingeslikt, volgende ochtend geprobeerd bij de bank mijn pasje weer terug te halen maar dat lukte dus niet. Heel fijn.  Om 9 uur ‘s ochtends vertrokken we  richting Nusa Lembongan een eilandje aan de oostkant van Bali. Na een uurtje op de boot kwamen we aan op het eiland waar we al snel een kamertje hadden. Omdat we nog maar 1 dagje hadden voordat we terug zouden vliegen naar Jakarta, gingen we al gauw op zoek naar iemand waarmee we een boottochtje konden maken om te gaan snorkelen. Toen we een klein half uurtje over het eiland liepen kwamen we op een plek waar geen toeristen waren en waar de mensen nog echt in van die hutjes van riet wonen. Daar aan een vrouwtje gevraagd of zij een snorkeltripje kon regelen voor ons. Na 10 minuten kwam haar oom en gingen met de spulletjes de boot in naar de eerste snorkelplek daar in de buurt.  Daar aangekomen sprongen wij het water in en het was weer alsof je een groot aquarium in sprong met het prachtige koraal en de visjes. Het mannetje van de boot was ook het water in gesprongen maar had ook een soort zelfgemaakte harpoen geweer bij zich. Toen we de boot in klommen zagen we daar 1 van de mooie aquarium vissen opeens in de boot spartelen.(zie foto) Bij de tweede snorkelplek gaf die man mij ook zo’n geweer in mijn hand, maar toen ik heel stoer door het water heen ging vond ik die vissen veels te mooi om te schieten en bovendien had ik ze waarschijnlijk nog gemist ook, maar goed. Toen we weer op het droge stonden zei de vrouw dat we ’s avonds de gevangen vis konden komen eten. Deze uitnodiging konden we natuurlijk niet afslaan en nadat we ’s middags nog eventjes gezwommen hadden in het zwembad bij het hostel gingen we weer terug. We moesten vervolgens wel even wachten op het eten maar toen de vis kwam was het echt heel erg lekker. Zelfs de slak uit de schelp die Suus van de bodem had gevist  was heerlijk met een knoflookje en een uitje gebakken :P De volgende dag vlogen we al weer terug naar Jakarta waar het echt als een soort van thuiskomen was na een weekje vakantie. ’s Avonds hebben we met de familie nog even lekker gegeten, waarmee eigenlijk al weer een eind kwam aan het bezoek van Elke. Ik denk dat ze tijdens het tochtje wel een idee heeft gekregen van waar wij nou allemaal mee bezig zijn. Het was echt leuk om eventjes met z’n 3en te reizen. Hier in Jakarta blijven Suus en ik nog gezellig een weekje. Elke hebben we gister op het vliegtuig gezet en zou inmiddels alweer in NL geland moeten zijn.

Nou zijn jullie weer een beetje up to date. Volgende keer gaan we proberen om weer wat sneller te schrijven. We kijken uit naar jullie reacties en hopen dat jullie het allemaal nog goed uit blijven houden met het heftige winterweer daar.

De foto’s staan in de in het mapje foto’s. Eerste drie foto’s van mapje Maleisie, drie foto’s van Singapore en alle foto’s van Java en Bali

Groetjes Suus, Marsis en Jochem.