Haaaaii!

De laatste dagen hebben we bij Waterberg en in Windhoek door gebracht. Waterberg is een bergformatie ten noordoosten van windhoek met een interessante geschiedenis en bijzondere natuur waar we 1 nachtje hebben geslapen. Omdat het maar een kort stukje rijden was van onze vorig lodge waar we in zaten, kwamen we vroeg op de dag aan hier en besloten we gelijk maar een stukje te gaan hiken in de vallei van de camping. Deze 5 km tocht door de bergen werdt opeens heel interessant toen we een vreemd gegrouw hoorden op korte afstand. Door de dichte bebossing hadden we geen idee wat het kon zijn, maar verschillende dieren van luipaard, neushoorn, kudu tot baviaan kwamen voorbij. Na met kloppend hart in de keel even op de hurken te hebben gezeten leek het geluid zich van ons vandaan te verplaatsen. We weten dus niet wat het was maar ik gok achteraf gezien dat het een baviaan geweest moet zijn. Verder hebben we die middag lekker bij een klein zwembadje gezeten met uitzicht op de waterberg.

Volgende dag vertrokken we naar Windhoek. Onderweg hier naartoe stopte we nog bij een leuk stadje Okahandja, waar we eerst bij een duitse bakkerij een heerlijk broodje verorberden, hierna  struinden we even over de craftsmarket. In Windhoek sliepen we de laatste nacht in Namibie in een hostel niet ver van het centrum. De stad die zo in contrast staat met de rest van het land, was redelijk ontwikkeld met winkelcentra en een goed aangelegd wegennet. ’s Middag zijn we nog even de stad ingedoken.
De laatste dag hebben we rustig onze spullen ingepakt en zijn nog wat laatste boodschapjes gaan doen bij de Pick ’n Pay waar ze heerlijke pannenkoeken verkopen bij de uitgang. Na uiteindelijk 6 pannenkoeken naar binnen gewerkt te hebben gingen we onze auto inleveren en opweg naar de bus die ons in 22 uur naar Kaapstad zou brengen. De Intercape bus die uitgerust was met heerlijke stoelen reed ons met de laatste sundowner op de achtergrond richting het zuiden langs de droge gele vlaktes naar Kaapstad. 3 uur ’s nachts moesten we de bus uit om de papieren te regelen bij de grens en na een uurtje reden we dan eindelijk Zuid-Afrika binnen. Toen is tegen een uur of 7 mijn ogen open deed leek het alsof ik in een soort modeltreinen wereld terecht was gekomen. De groene heuvels met hier en daar een boerderijtje, schaapjes, hekjes en windmolentjes was zo’n enorm verschil met het geel bruine droge landschap van Namibie. We kwamen langs allerlei leuke dorpjes en door prachtig berggebied heen. En opeens kwam daar (op zo’n 90 km van de stad) het icoon van Kaapstad de tafelberg in zicht. Op het station aangekomen gingen we opzoek naar een taxi. Uiteraard vinden deze mensen jou eerder dan jij hen en inderdaad kwam er al snel iemand naar ons toe. We wilden inderdaad met de taxi naar ons hostel en liepen met de beste man mee. We stapten in een te gammele auto met een taxibordje erop. Een vriend van de chauffeur (jonge jongen met een NY petje op) deed de moterkap open en starte daar de auto. Toen ik de gordel om wilde doen kwamen Suus en ik er tegelijk achter dat we helemaal geen bevestigings punt hadden :S Met horten en stoten reden we dan met een hoop kabaal weg. Gelukkig wist ik de juiste weg een beetje en hielp de chauffeur de weg naar het hostel te vinden. Na 10 minuutjes kwamen we veilig en wel aan bij het hostel en vroeg hij (omdat hij ook geen meter had) 3x meer dan de normale prijs die er voor staat. Omdat ik me gelukkig goed ingelezen had kon ik een beetje met hem in discussie gaan en uiteindelijk heb ik hem de helft van zijn vraag prijs gegeven en gingen we ieder ons eigen weg.

Toen we incheckten zij de eigenaar dat we onze spullen in de kamer moesten dumpen om vervolgens snel naar de tafelberg te gaan omdat dit de laatste dag was dat dit zo helder was voor de komende tijd. Dus direct een taxi gebeld en de spullen in de 8bed dorm gedumpt en voor we het wisten stonden we binnen een uur boven op de tafelberg!
Omdat het zulk helder weer was kregen een super mooi uitzicht over kaapstad en de oceaan. Daar bovenop hebben we een uur rondgewandeld waarna we weer met de kabel terug naar beneden gingen.

De volgende dag zijn we te voet kaapstad gaan verkennen. Eerst naar het waterfront waar een enorm winkelcentrum is en een super gezellige boulevard. Hiervandaan vertrek ook de boot naar Robbeneiland dus hebben we tickets geregeld voor de volgende dag. Na het waterfront zijn we riching het centrum van kaapstand waar we 2 musea bezocht hebben. Het eerste museum was het “District 6” museum wat gaat over een wijk dat tijdens de apartheid ontruimt is van gekleurde mensen waarna het platgegooid is zodat de blanken hier konden bouwen en wonen. Best indrukwekkend om al die verhalen te lezen van mensen wiens huis, school, kerk, sportvereniging dus hun hele geschiedenis weggevaagt is vanwege de gierigheid van anderen.
Het tweede museum was “slave lodge”, een gebouw waar vroegen slaven in opgevangen en verhandelt werden. In die museum was de geschiedenis te zien van Zuid Afrika over verschillende dingen van de taal, muziek, speelgoed tot de eerste mensen, kolonisten en de slavenhandel. Zeer uitgebreidt maar absoluut 1 van de musea die je bezocht moet hebben in Kaapstad. Na deze trip kwamen we bij een Asiatisch foodcourt terecht waar we heerlijk indisch hebben gegeten.

Omdat het slecht weer zou worden de volgende dag belde ik ’s ochtends naar Robbeneiland om te vragen of de tour nog wel doorging vandaag, maar helaas hadden ze het gecancelled en moesten we dus wat anders gaan doen. We zouden ook vandaag de auto ophalen en hebben dit dus maar direct gedaan. Nog voor we in onze kleine hyundai stapte zei de vrouw nog even dat, ook al zouden we de auto doorzagen, we geen cent hoefde te betalen en als we een lekke band hadden en geen zin hadden om het zelf te vervangen dat we dan gewoon Avis konden bellen. Dan stap je toch relaxed in je huur auto. We gingen richting de kaap rijden en onderweg kwamen we langs allemaal mooie stranden, dorpjes, wijnvelden en bergpassen. De kaap punt en kaap de goede hoop liggen in een Nationaal park waar we ook weer een mooi stukje natuur op deze aarde mochten bewonderen. Er stond enorm veel wind en er kwam tussen de regenbuien zelf een hagelbui naar beneden, maar evengoed was het een supermooi dagje. Op de terugweg zijn we nog even langs Simonstown gereden waar we pinguins hebben bewonderd en fish and chips hebben gegeten.

Zondag besloten we (op aanraden van Hans en Astrid) naar de Hillsong kerk te gaan in Kaapstad. Buiten dat het een geweldige dienst was met een goede boodschap, zagen we hier ook een ander stel uit het hostel. Met hen hebben we ’s avonds nog gezellig zitten kletsen, nadat we eerst die middag nog bij het waterfront rondgestruind hebben.

De volgende dag zouden we rustig aan naar Hermanus gaan rijden waar we op bezoek zouden gaan bij twee mensen die we in Thailand ontmoet hebben. Echter werden we ’s ochtends gesmst dat omdat het deze dag mooi weer was dat ze hadden geregeld dat we nu met haaien konden duiken. Dus wij ons ontbijt naar binnen werken en snel in de auto springen voor ons 1,5 uur durende trip naar Hermanus. Onderweg kwamen we nog langs een busje wat vlak voor ons over de kop was geslagen en protesten aan de andere kant van de weg van mensen die van alles in de fik hadden gestoken en de wegen wilden blokkeren. Gelukkig kwamen wij hier goed doorheen en kwamen dan rond half 11 aan bij Liz en John. Erg leuk om deze mensen na 2 jaar weer te zien en super lief dat we bij hun op bezoek mochten komen. We konden zelfs bij John en zijn vriendin Rianna blijven slapen, dus toen we aankwamen brachten we snel de spullen naar John’s huis en gingen we opweg naar het haaien duik bedrijf in Gansbaai. Dit bedrijf is van Brian McFarlane, een legende in de vis en haaien duikwereld en ook bekend van Discovery, wat een enorm goede jeugdvriend van John en Liz schijnt te zijn. Daar aangekomen kregen we eerst een heerlijke lunch en na de briefing klommen we dan de boot op. Na een kwartier varen kwamen we aan bij de kooi waar we even later volledig ingepakt in een wetsuite met duikbril in zouden gaan zitten. Vrijwel direct zagen we al enorme haaien rond de boot zwemmen die met een stuk tonijn en een nep zeehond naar de boot gelokt werden. Eenmaal ingepakt zakten we in het ijskoude water in de kooi waar we rustig hingen te wachten. Opeens riep een van de crew “down right”, we namen een hap lucht en doken onderwater en zagen de 4 meter lange haaien langs de kooi zweven. Zo’n bizar gevoel was dit. Ongeveer een half uur lang was het constant, down left, down right down down down.. en we zagen met een zicht van zo’n 10 meter de een na de ander langs komen. 1 kwam echt recht op de kooi af en opende zijn kaken een 40 cm van mijn gezicht af, echt gaaf. Een ander ging zo dicht langs de kooi dat ik zijn vin tegen mijn knie aan voelde.  Nadat we weer een beetje opgewarmd waren op de boot gingen we nog een keer de kooi in om ze nog een keer te bekijken, want ondanks het ijskoude water konden we er geen genoeg van krijgen. Echt een hoogtepunt van de trip.
Voordat we weer terug gingen varen naar de haven voeren we nog even langs een eiland van honderden zeehonden in een enorme stank lagen te zonnen.
Terug in Hermanus heeft John ons nog een leuke bar en de golfclub laten zien. ’s Avonds maakte John nog een heerlijke steak voor ons op de braai, fijn om te zien hoe ik nou precies een braai op moet bouwen en hoe ze hier het vlees op de juiste bereiden.
Moe maar voldaan gingen we dan eindelijk naar bed waar ik de beste nacht tot nu toe gehad heb.

De tweede dag in Hermanus zijn we eerst naar het centrum gelopen wat direct aan zee ligt. Hermanus is, buiten dat het een sfeervol dorpje is, de beste plek ter wereld waar je vanaf de kant walvissen kan zien. In de baai zwemmen rond deze tijd zo’n 80 walvissen rond die hier hun kalven krijgen voordat ze in de zomer weer naar antartica gaan. John had ’s ochtend vroeg al 7 walvissen vlak bij de kant gezien en toen wij gingen kijken zagen we er ook een paar. Eerst zag je hier een daar een spuit water uit soort boomstam komen, wat natuurlijk best grappig is om te zien, maar op een gegeven moment begonnen ze ook uit het water te springen en met hun vinnen op het water te slaan. Nadat we een tijdje naar deze show hadden zitten kijken kwam John ons ophalen om een stukje te rijden langs verschillende punten in de omgeving. Dat is zo leuk als je bij lokale mensen op bezoek bent, dat je altijd op andere plekken komt waar je zelf nooit zou komen en dat ze je dingen kunnen vertellen die je anders nooit zou weten. Na de lunch zijn we weer even naar de boulevard gelopen om naar de walvissen te kijken die wederom een show aan het weggeven waren wat inmiddels tientallen toeristen getrokken had. ’s Avonds maakte John weer een heerlijk maal voor ons klaar en hebben we onder het genot van een drankje de rest van de avond zitten kletsen.

Vandaag heeft Rianna ons met een kleine toer naar het centrum gebracht waar we opgepikt werden door Liz. Zij ging met ons naar de wijnvelden in een vallei vlakbij Hermanus. Een slingerweg door de vallei bracht ons langs allerlei wijngaarden die op de heuvels liggen totdat we bij de laatste wijnboerderij stopte. Hier gingen we wijn proeven. Omdat wij allebei geen echte wijndrinkers zijn was het lastig om precies te proeven wat de smaak en geur van de bepaalde wijnen waren, maar het was een erg leuke ervaring en iets wat je gedaan moet hebben als je in Zuid Afrika bent. Hierna bracht Liz ons naar een super gezellig eet tentje waar ze ons op een heerlijke lunch trakteerde.
Helaas is dit al weer onze laatste dag in Hermanus want we zouden hier zo nog een week kunnen blijven. Buiten dat Hermanus een ontzettend leuk dorpje is waar heel veel te zien en te doen is, zijn we enorm blij dat we door deze lieve mensen hier opgevangen zijn.
 

Omdat ze zeggen: Een foto zegt meer dan duizend worden. Zou ik zeggen, veel plezier met het bekijken.

Liefs,

Susanne, Marsis en Jochem