Het zuiden van het relaxte, vrolijke en mooie Laos

29 oktober 2009 - Vientiane, Laos

 

Na nog 2 dagen in Sen Monorom rond gehangen te hebben waarbij poolen centraal stond vonden we het maar eens tijd om Cambodja uit te gaan en het zuiden van Laos binnen te gaan. Om daar te komen moesten we eerst naar Stung Treng een stadje voor de grens om vervolgens de volgende dag de grens over te gaan. Vanuit Sen Monorom hadden we een ticket gekocht waarbij we weer met een busje terug naar Snoul (het stadje waar we op de heen weg 4 uur hebben zitten wachten.) gingen om daar over te stappen op een bus naar Stung Treng. Toen we vlakbij Snoul onze spullen uit het busje hadden geladen en ons afvroegen waar ons volgende vervoer zou zijn stapte de chauffeur (die ons verdere vervoer zou regelen) in en reed weg.:S We stonden op dit moment nog een paar honderd meter buiten het dorp en moesten vervolgens daar heen lopen om onze ticket opnieuw te kopen naar Stung Treng. Flink balen maar uiteindelijk zijn we dan toch veilig in het stadje aangekomen waar we de volgende dag vertrokken richting Laos.
De grensovergang van Cambodja naar Laos is echt een lachertje. Aan beide zijde staan houten hutjes waar “customs” op geschilderd is en voor de stempels in de paspoorten willen ze een dollar hebben wat eigenlijk helemaal nergens op slaat, maar ach is ook wel leuk om te zien hoe ze er hier mee om gaan. In zuid Laos gingen we eerst naar Don Det toe, één van de “Fourthousand  Islands”in de Mekong. Of het er echt 4000 zijn, ik heb ze niet geteld, maar er waren er in ieder geval veel. Don Det is een eilandje waar eigenlijk helemaal niets gebeurd en iedereen zich op tempo “slak” voortbeweegt. Op het eiland zijn er dan ook allemaal kleine bungalowtjes aan het water met 2 hangmatten er voor waar de meeste reizigers echt even een vakantie nemen van het reizen. Zo ook wij. :D
De tweede dag op het eiland was mijn verjaardag en omdat helaas niemand van jullie op het feestje konden komen hebben we maar een fiets gehuurd en zijn lekker het eiland rond gaan fietsen. Onderweg kwamen we langs allerlei rijstvelden, hutjes van Laotiaanse families en een waterval. Na lekker wat gegeten te hebben zijn we weer rustig terug gefietst naar ons hutje en hebben de middag doorgebracht met Richard en Tammy, een Iers stel die ook een bungalowtje naast ons hadden en waar we later op de avond nog even gezellig mee in het restaurantje gezeten hebben. Verder hebben we de dag een beetje lezend doorgebracht in de hangmat. De volgende dag besloten we het helemaal rustig aan te doen en gewoon letterlijk een beetje rond te hangen bij de bungalow. ’s Avonds gingen we weer gezellig met het Ierse stel naar een restaurantje. Na de rustige dag begon het bij ons weer te kriebelen om verder te gaan, dus de volgende dag gingen we weer van het eiland af om naar Pakse te gaan.
In Pakse aangekomen gingen we met een tuk tuk opzoek naar een slaapplaats. In de tuk tuk zaten ook nog een Frans stel en een Schot. Omdat we allen wel naar “het Bolaven Plateau” wilde besloten we om te kijken wat de mogelijkheden waren om dit met z’n 5en te doen. Uiteindelijk was de leukste (en goedkoopste) manier om twee dagen een motorbike te huren en onderweg ergens te overnachten. De Schot wilde toch niet met de motorbikes mee dus de volgende ochtend vertrokken we met het Franse stel (Guillom en Munya) naar het “Bolaven Plateau”. Dat is een enorme vulkanische krater waar “de Bolaven” woonde en waar de Fransen in de tijd dat het nog een Franse kolonie was, allerlei bananen, thee en koffie plantages hebben aangelegd. Verder zijn er zo’n 10 watervallen die bezichtigd kunnen worden. Genoeg om 2 dagen aan te spenderen dachten wij. Op de eerste dag gingen we twee watervallen bezoeken en bij de tweede waterval (Tad Lo) gingen we overnachten. Bij de eerste waterval die we bezochten is ook een dorpje waar een hill tribe woont. Nadat we de waterval gezien hadden gingen we naar het dorpje toe, waar op dat moment vrouwen aan het weven waren, kinderen aan het zingen en dansen waren en een grappig mannetje verschillende natuurlijke muziek instrumenten bespeelde. Op een gegeven moment stond hij met een bamboe stok ritmisch op zijn been te tikken, op een soort panfluitje te fluiten en dat ook nog met een stukje hout op zijn neus balancerend. (zie foto) Is het niet knap…. Na al het moois gezien te hebben reden we door naar Tad Lo waar we rond 3 uur aankwamen. In het dorpje onder aan de waterval kwamen we weer terecht aan een vergelijkbaar hutje als in Don Det aan de rivier met uitzicht op de waterval. Daar aangekomen gingen we eerst even eten in een restaurantje waar een heel lief vrouwtje de tent in haar eentje runde, dus het was erg lang wachten op ons eten. Toen we eenmaal ons eten kregen waren we helemaal blij want ze bracht enorme porties en het was nog lekker ook. In het tentje zagen we ook 2 Finse meiden die we in Don Det ook gesproken hadden, een jongen uit Noorwegen en 3 meiden uit Nederland (Karen, Wietske en Eline), waar we later nog verder mee opgetrokken zijn.

Na het maaltje zijn we even gaan zwemmen in de rivier en zijn daarna weer terug naar het restaurantje gegaan waar we nog de rest van de avond gezellig met de medereizigers hebben zitten kletsen. De volgende ochtend stonden we vroeg op om eventjes een ochtend wandeling te maken naar een andere waterval, waarnaar we weer verder gingen met de motorbikes richting Paksong. Paksong is een stadje waarvan beweert wordt dat daar de lekkerste koffie vandaan komt, dus dat moesten wij even checken natuurlijk. In het stadje aangekomen kwamen we al snel terecht bij een Nederlander die daar woont en getrouwd is met een Laotiaanse. Na een heerlijk kopje koffie nam hij ons mee langs het hele proces van koffie maken waarbij we langs verschillende Arabica koffieplantages en koffie boerderijtjes gingen. Erg interessant allemaal en we sloten de toer natuurlijk weer af met een kopje koffie :P Met de cafeïne in ons bloed reden we verder naar de  volgende twee watervallen. De eerste lag erg mooi met boven aan de waterval picknick veldjes en kleine bruggetjes over de rivier en onder aan de waterval een geweldig uitzicht. Bij de laatste waterval van onze trip waren eigenlijk onze grootste verwachtingen mede omdat het ook de hoogste waterval uit de omgeving was. Daar aangekomen bleek dat er maar 1 officieel uitzicht punt was op de 120m hoge waterval, maar al snel kwamen we er achter dat we een stuk naar beneden konden klimmen om het van een iets beter punt te bekijken. Met al het vallende water nog op het netvlies reden we weer terug naar Pakse waar we een eind maakte aan de tweedaagse trip.
In Pakse kwamen we de 3 Nederlandse meiden van Tad Lo weer tegen en we gingen gezellig met hun en de Fransen wat eten bij een Indiaas restaurant. De dag erop hebben we eigenlijk weer even niks gedaan. Wat kleine spulletjes gekocht en verder wat rondgehangen rond het guesthouse omdat het gewoon te warm was om de straat op te gaan. We waren eigenlijk van plan de volgende dag naar de volgende stad te gaan maar toen de meiden zeiden dat ze deze dag met de motorbike naar Wat Phu (de meest indrukwekkende tempel van Laos) gingen, leek ons dat een leuk idee en gingen de volgende dag met hen mee. Luuk (of Luk, of Luc, of Luuc.) tenminste een Italiaan die de meiden tegen het lijf waren gelopen ging ook gezellig met ons mee dus met een gezelschap van 6 gingen we op naar Wat Phu. De weg ernaartoe was aardig en bij de oversteek van de Mekong werden we met motorbike en al op een soort aan elkaar geknoopte catamaran zonder zeil gezet die ons naar de overkant bracht waarvandaan we verder konden rijden. Omdat we de Angkor tempels in Siem Reap (Cambodja) al gezien hadden was deze niet zo heel indrukwekkend. Met de bijkomstigheid dat we ook nog een flink stuk moesten klimmen en het heet was maakte de trip niet echt heel leuk, maar de gezelligheid die we met z’n allen hadden maakte alles goed. ’s Avonds gingen we na het eten en het vangen van de kakkerlakken uit de kamer van de meiden gezellig bij de waterkant zitten waar we de laatste avond met hun doorbrachten. De volgende dag gingen de meiden en Loek richting het zuiden en wij weer gezellig met z’n tweeën naar het noorden naar Vientiane. De hoofdstad van Laos waar we vandaag zijn aangekomen en samen met een Australische jongen een kamer delen omdat het weer goedkoper was :D

Nou zijn jullie weer helemaal up to date. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen.

Groetjes Suus, Marsis en Jochem

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Lydia en Can:
    29 oktober 2009
    Het valt me tegen dat jullie de eilandjes niet hebben geteld. Ben teleurgesteld :P
    Leuk om weer wat van jullie gehoord te hebben. 'k Zie uit naar jullie volgende avontuur!
    liefs lydia
    ps: Nog gefeliciteerd met je verjaardag Jochem. Hebben jullie nog een lekker taartje kunnen eten?
  2. Kristel en Deborah:
    4 november 2009
    Heyyyyy kanjer(s)!! WOW wat ziet dit er allemaal te gek uit zeg. We hadden het net over jullie en dachten we bezoeken even jullie weblog om te kijken hoe het met jullie gaat. We hebben even wat pics bekeken en jullie reisschema. Jullie hebben het echt te gek zo te zien!! Geniet er lekker van saampjes. We missen je wel hoor Jochem! Tot over een tijdje!

    Liefs Kristel en Deborah!
  3. Daffy:
    8 november 2009
    Hoi Jochem en Suus,

    Eindelijk de tijd genomen om jullie blog te checken. Heb een hoop in te halen. ben nu beland bij de laatste drie steden of zoiets.
    Het is niet te bevatten voor mij (werkend in dit grijze(weer) nederland) wat jullie allemaal meemaken. Ik ben erg jarloers. Ons weekje NEW YORK Tipt er bij lange na niet aan. het is denk vooral omdat ik weet dat ik daarna weer in de realiteit komt.

    Het lijkt me zo raar gevoel om zo een lange tijd zonder enige uitkijk op verplichtingen te kunnen genieten van steden en natuur die jullie tegen komen tijdens deze trip.
    Ik kan me zo voorstellen dat er soms ook dingen gebeuren die wat minder zijn maar achteraf zijn dat denk ik well dingen die je erg bij blijven en wat ik zo lees beseffen jullie je dat al tijdens het schrijven van jullie blog.
    Ik geniet van jullie reisverhalen het is net een beetje PEKING expres alleen persoonlijker echt verslavend.

    Ik ben inmiddels nog niet!!! afgestudeerd het schiet echt niet op maar hoop het voor december af te ronden.

    Later deel 2 lezen. dat bewaar ik nog even ............


    x daf

    PS bedankt voor de leuke kaart (ben stiekem blij dat ik er geen heb meegegeven nu heb ik er een van de streek ;-)

    ps als jullie een adres hebben waar jullie nog terecht gaan komen willen jullie dat dan laten weten? dan kan ik een kaart versturen.